La tàvula

Menzujùornu tàvula attùornu
e cu nun téni nnéndi si màngia nu cùornu! 
 

Disidério

Mi mangéra séi jìenghi la matìna
e séi mundùni cu ttùtta la léana,
di vermicìeddi na quadéara chjìna
e di péani na furnòata séana,
di vìnu nni vivéra pùoji na tìna,
di maccarùni seicìendu quadéari
e angòra la trìppa mìja nun fussi cchjìna,
ca sòna cùmi na cambéana! 
 

Tistaméndu

Bbélla, si mmòrigu, ti làssu dìttu
di nun mi mìtti cu dd’àti mùorti.
Facìetimi na fòssa lònga e strìtta,
quàndu ci càpi stu mìsiru cùorpu.
Pùoji lu tavùtu chjìnu d’òva frìtti
e lu cupìerchju chjìnu di pìsci e tròtti
e ppi ccuscìnu nu béllu prisùttu.
Li cannilìeri cu cchòapi di zazìcchju
e d’acqua sànda sìja di vìnu.
 

(dalla raccolta di Teresa Aurelio)

Altre battute: Li nipòti; Addìju addìju!; Quanda fèami!