Sturnéllu a dispìettu

 

 

Na lìttra mi vénni da Pidàci:

quist’è l’amùri mìja …, chi ssa cchi ddìci?

Mi mànna a ddìci ca vo’ fòa’ péaci,

ca ghè tàndu tìembu ca sum’annimìci! 
 

Tànnu, giujùzza mìja, facìemu pòaci,

quànnu ànnu mbìernu ci tràsi la crùci;

quànnu la stùppa si fìla a bbamméaci

e dd’àcqua di lu mòari si féa’ ddùci! 
 

Tànnu, giujùzza mìja, facìemu pòaci,

quànnu lu sòli spùnda a mmenzanòtti,

quànnu li stélli spùndani di jùornu,

tànnu, giujùzza mìja, ti véngu ‘n zùonnu! 
 

Si ti ricòrdasi ..., ti vinìja appìersu:

tu dàvasi na pidéata e ghìju nu pàssu!

Mo’ t’éggiu canusciùtu allu ndrìessu,

tròvati n’àtu amùri, ca ghìju ti làssu!
 

(dalla raccolta di Teresa Aurelio)

 

 

 

 

 

 

Go to top