La vìta ghé beraménti nìvura pi ccù nun téni térri sutt’àcqua! … Ru sàpi Paschéali chi s’arràngia cùmi po’. Féa’ di tùttu: fatìghi chi nnisciùnu vò fòa’: aiutòa’ lu cambusandéaru, la guàrdia ànni mùorti, lu carivunòaru e gàti ngàrichi … . Li còtti ri féa’ a Caritéati. Li lìnna ri tàglja addùvi ri tròva: jìnda térri cumunòali ma pùru patrunòali e nimìci si nni féa’.
- Mariscia’ … Paschéali s’è déatu ànna malavìta – ru dinùnzia gùnu di lòru.
E lu marasciàllu, na matìna, pàrti cu ddùji carbunìeri cu la camiunétta fìn’ànnu pajìsi e appédi, pi lu Pòndi d’Ajìta, fìn’a Caritéati.
- Pasquale, sono venuto ad arrestarti …, sei accusato di appartenere alla malavita! – dìci lu cumandàndi. E ndàndu li dùji carbunìeri ri ténini li fucìli pundòati mbìettu.
- Ghé lu véru, mariscià! – rispònni Paschéali sicùru – vinìeti ca vi fàzzu vì li pròvi! … -
Sémbi cu li fucìli di li carbunìeri pundòati ngùoddu, s’abbìjad’ànnu pagljéaru di fràschi …, gàza la pézza nguzzicùta nnàndi la pòrta: … si vìdi nu lìettu di frùnni sìcchi di cérsa cu zìnzuli pi cupérti e na vòzza d’acqua; pùo’ ru pòrtad’ànni còtti addùvi fucìjani li fìgli, tùtt’accaluròati e nìvuri …, e ddìci:
- Quìsta ghè la malavìta chi ffàzzu! –
Lu marasciàllu, rirénnu, féa’ ssìgnu ànni carbunìeri d’abbasciéa’ li fucìli …, jétta na manéata supa la spàdda di Paschéali …, si vòta e si ni tòrnani ànnu pajìsi.